Dąbrowszczacy: tak czy nie?

2017-02-12 10:49:56(ost. akt: 2017-02-12 11:05:25)

Autor zdjęcia: Grzegorz Czykwin

Dąbrowszczacy, patroni śródmiejskiej ulicy w Olsztynie, mają tylu zwolenników, co przeciwników. Za usunięciem nazwy jest Henryk Falkowski, historyk w IV LO. „Nie” mówi radny Krzysztof Kacprzycki.
Ustawa o zakazie propagowania komunizmu, przypomnijmy, weszła w życie 2 września 2016 roku. Od tego czasu samorządy mają rok na usunięcie nazw upamiętniających osoby, organizacje, wydarzenia czy daty symbolizujące lub propagujące komunizm lub inny ustrój totalitarny. W Polsce jest od 1200 do 1400 takich nazw. Z Olsztyna mogą zniknąć szubienice, czyli pomnik Wyzwolenia Ziemi Warmińsko-Mazurskiej, a z tablic Hanka Sawicka, Wincenty Pstrowski i Dąbrowszczacy. Mogą, ponieważ Olsztyn, tak jak inne samorządy, nie wie, którzy patroni kwalifikują się do zmiany. O pomoc proszą Instytut Pamięci Narodowej.

IPN taką listę dopiero przygotowuje. Dlatego dzisiaj nie wiadomo jeszcze, które tablice z nazwami ulic trzeba będzie wymienić.

Za kilka tygodni z tym wyzwaniem zmierzą się radni komisji gospodarki komunalnej. Po pierwsze, komisja będzie musiała włączyć piąty bieg, bo nazwy ulic należy zmienić do jesieni. Po drugie, będzie musiała stawić czoła kontrowersjom, np. sporom wokół wpisanego do rejestru zabytków pomnika Wyzwolenia Ziemi Warmińskiej i Mazurskiej czy ulicy Dąbrowszczaków.

Za usunięciem Dąbrowszczaków (w latach 1945-1956 patronem tej ulicy był Józef Stalin) jest Henryk Falkowski, nauczyciel historii w IV LO w Olsztynie. Radny Krzysztof Kacprzycki zachowałby obecną nazwę ulicy.


mp

Komentarze (53) pokaż wszystkie komentarze w serwisie

Komentarze dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się.

Zacznij od: najciekawszych najstarszych najnowszych

Zaloguj się lub wejdź przez FB

  1. Resume #2182349 | 89.228.*.* 14 lut 2017 17:09

    Warto znać poniższe fakty,zanim zacznie się glofyfikować dąbrowszczaków i ich walkę.Ocenę faktów pozostawiam czytającym.Pozdrawiam.PS Zastosowano technikę kopiuj/wklej,naśladownictwo dozwolone...

    Ocena komentarza: warty uwagi (6) odpowiedz na ten komentarz

  2. Kończę już: #2182344 | 89.228.*.* 14 lut 2017 17:06

    ZAKOŃCZENIE Po II wojnie światowej Hiszpania rządzona przez Franco została militarnym sojusznikiem NATO. Pilotowane przez Caudillo reformy gospodarcze uczyniły z tego kraju drugą (po Japonii) najlepiej rozwijającą się gospodarkę świata36. Gdy zmarł 20 listopada 1975 r. na pogrzeb przybyły tłumy. Ludzie płakali nad trumną człowieka, który pewnie prowadził Hiszpanie przez nawałnice, a później zapewnił jej bezpieczeństwo i dostatek. Wydawać by się mogło, że tak zasłużony żołnierz i mąż stanu może być pewien wdzięcznej pamięci przyszłych pokoleń. Stało się jednak inaczej. Podobno historie piszą zwycięzcy. W Hiszpanii, zdemoralizowanej połączeniem długoletniego dobrobytu i złych rządów, zwycięża dziś Rewolucja - ta sama, którą Francisco Franco z krzyżem i szpadą w dłoniach zwalczał przez całe swe życie.

    Ocena komentarza: warty uwagi (4) odpowiedz na ten komentarz

  3. No to i to: #2182343 | 89.228.*.* 14 lut 2017 17:05

    W 1943 r. Caudillo utworzył w Lizbonie tajne przedstawicielstwo do współpracy z organizacjami żydowskimi, m.in. Światowym Kongresem Żydów z Nowego Jorku. W 1944 r. osobiście interweniował w Berlinie w sprawie ok. 400 Sefardyjczyków uwięzionych w obozie koncentracyjnym w Bergen-Belsen, niewątpliwie ratując im życie. W przeciwieństwie do innych państw neutralnych (Szwecja, Szwajcaria) Hiszpania nie wydała Niemcom żadnego z żydowskich uchodźców. W 1944 r. Światowy Kongres Żydowski złożył Caudillo oficjalnie podziękowanie. Po jego śmierci w nowojorskiej synagodze odprawiono modły za jego duszę. Ambasador Izraela w Madrycie Szlomo Ben-Ami powiedział w 1991 r.: "Hiszpania uratowała więcej Żydów niż wszystkie kraje demokratyczne razem wzięte"33. FRANCO A SPRAWA POLSKA Generała Franco wiele łączyło z Polską: katolicyzm, umiłowanie rycerskiej tradycji i zdecydowany antykomunizm. W 1939 r. odmówił podpisania przygotowanej wcześniej umowy o współpracy kulturalnej z Niemcami m.in. z powodu niemieckiej napaści na Polskę34. Po wojnie nie uznał narzuconego przez Stalina rządu i do 1970 r. najdłużej spośród europejskich polityków - utrzymywał stosunki dyplomatyczne z polskim rządem w Londynie. W 1949 r. zezwolił na utworzenie polskiej sekcji hiszpańskiego radia (tzw. Radio Madryt), która nadawała do kraju antykomunistyczne audycje na długo przed radiem Wolna Europa. Ustanowił stypendia dla polskich studentów kształcących się w Hiszpanii (ok. 150 osób w ramach tzw. Kolegium Świętego Jakuba Apostoła). Wstępnie zgodził się na tworzenie w Hiszpanii polskiego wojska, o czym osobiście rozmawiał z nim gen. Władysław Anders w 1952 r. Plan ten nie wszedł w życie, gdyż wymagał pomocy USA, a tej nie udzielono

    Ocena komentarza: warty uwagi (4) odpowiedz na ten komentarz

  4. To też: #2182342 | 89.228.*.* 14 lut 2017 17:04

    Dziękując za zwycięstwo nad czerwonymi, uroczyście złożył swą generalską szpadę jako wotum w kościele św. Barbary, po czym modlił się słowami: "Panie Boże Wszechmocny, wesprzyj mnie swą pomocą, abym poprowadził mój lud ku pełnej wolności Imperium, ku chwale Twojej i Twojego Kościoła". Następnie otrzymał błogosławieństwo od Prymasa Hiszpanii: Niech(...)Ten, od którego pochodzi Prawo i Władza, od którego zależą wszystkie sprawy, błogosławi ci (...) wciąż Cię chroni, tak jak i lud, którego rządy ci powierzył". Jak widać, nowy przywódca postanowił przywrócić państwu katolicki charakter. Zniósł antyklerykalne ustawy republiki. Przywrócił duchownym prawo nauczania w szkołach, prawnie ustanowił św. Jakuba Apostoła patronem Hiszpanii, zaś święta Bożego Ciała i Niepokalanego Poczęcia NMP uczynił świętami państwowymi. Hiszpania została wreszcie uroczyście oddana w opiekę Maryi Dziewicy i św. Jakubowi19. A opieka Opatrzności wciąż była jej potrzebna. Skoro tylko ucichła jedna dziejowa burza, rozpętała się druga. Tym razem nad całą Europą. (....) "FASZYSTA", CO ŻYDÓW RATOWAŁ Mimo nacisków Hitlera Franco odmówił wprowadzenia w swym kraju ustaw przeciw Żydom32. Przeciwnie, realizował dekret rządowy z 1924 r. o nadaniu Żydom sefardyjskim z całej Europy obywatelstwa hiszpańskiego, co podczas wojny umożliwiło im bezpieczny wyjazd do Hiszpanii z krajów okupowanych przez III Rzeszę. W latach 1939-1941 Hiszpania dała schronienie ok. 350 tys. Żydów, którzy doczekali tam końca wojny lub wyjechali stamtąd do Wielkiej Brytanii lub USA.

    Ocena komentarza: warty uwagi (4) odpowiedz na ten komentarz

  5. A to? #2182341 | 89.228.*.* 14 lut 2017 17:03

    Na wieść o wybuchu powstania w hiszpańskiej marynarce, od dłuższego czasu infiltrowanej przez czerwonych, dokonano rzezi oficerów: ginęli w masowych egzekucjach, po czym zwłoki wyrzucano za burtę lub topiono ich w morzu z kamieniem u szyi. W latach 1936-1937 w samym Madrycie lewicowcy wymordowali 36.000 ludzi, w tym także swoich jak np. gen. Lopeza Ochoę, republikanina i masona, którego głowę obnoszono po ulicach na pice. Wielokrotnie dochodziło do masakr w więzieniach, m.in. w Guadalajarze, gdzie po rzezi więźniów podwórze przesiąkło krwią na głębokość ponad metra. Zbrodnie popełniano do samego końca wojny. 7 lutego 1939 r. czerwoni zamordowali ponad 500 osób w Sanktuarium Naszej Pani z Collel, a w Port de Molins uśmiercili i spalili ciała 42 jeńców, w tym biskupa miasta Teruel i jego wikariusza, beatyfikowanych przez polskiego papieża 1994 r. (w 2001 r. Jan Paweł II ogłosił błogosławionymi 223 inne ofiary terroru czerwonych - jako męczenników za wiarę). Ta zaciekłość nie ocaliła republiki - rząd Frontu Ludowego przegrał i uciekł z kraju, wywożąc ze sobą kosztowności "skonfiskowane rodzinom rebelianckim" warte ok. 50 mln dolarów17. ODBUDOWA Po wojnie gen. Franco powołał komisję wybitnych prawników do zbadania legalności republiki. Badania komisji dały negatywny rezultat: republikański rząd wyłoniono wbrew przepisom konstytucji, wybory z 1936 r. sfałszowano, a w okresie republiki służb państwowych używano do działań przestępczych, w tym zleconych morderstw18. Caudillo, który od 1 października 1936 r. stał na czele armii i powstańczego rządu, został oficjalnie szefem państwa.

    Ocena komentarza: warty uwagi (4) odpowiedz na ten komentarz

Pokaż wszystkie komentarze (53)
2001-2024 © Gazeta Olsztyńska, Wszelkie prawa zastrzeżone, Galindia Sp. z o. o., 10-364 Olsztyn, ul. Tracka 5